Wat is diabeteseducatie?
Educatie is essentieel voor patiënten met een zorgtraject diabetes.
Bij het begin van de ziekte is educatie voornamelijk het geven van informatie en inzicht in de ziekte, in voedingsaspecten, in gevolgen voor de verdere levensverwachting en het motiveren tot een aanpassing van de levensstijl.
Bij de overgang naar insuline komen daar technische aspecten bij rond zelfcontrole en insuline-injectie.
Educatie door een specifiek opgeleide diabeteseducator houdt onder andere in:
individuele educatie van de patiënt en van zijn omgeving
geven van informatie en inzicht in de ziekte: oorzaak van de ziekte, ziekteverloop, verwikkelingen, levensverwachting
motiveren tot levensstijlaanpassingen: evenwichtige voeding, rookstop, beweging
informeren hoe hypo- en hyperglycemie voorkomen, herkennen en corrigeren
uitleg geven over het effect van bepaalde geneesmiddelen op de glycemie (o.a. siropen)
aanleren van de inspuittechniek van insuline, rotatie van injectieplaatsen (enkel door een verpleegkundige)
uitleg geven over werking van insuline, bewaring van insuline
aanleren van glycemiemetingen met glucometer, lancetten en strips
uitleg geven over levensverzekeringen, rijbewijs, sollicitaties, reizen, …
De diabeteseducator moet:
Waar kan de patiënt diabeteseducatie krijgen?
Diabeteseducatoren werken voornamelijk in de 1ste lijn.
In specifieke gevallen kan diabeteseducatie ook in de 2de lijn worden gegeven in een gespecialiseerd centrum voor diabetes.
Diabeteseducatie gebeurt steeds op voorschrift van de huisarts.
We betalen de diabeteseducatie volledig terug.
Diabeteseducatie is niet verplicht
Diabeteseducatie door diabeteseducatoren, individueel of in groep, is niet verplicht, maar wel aanbevolen.
In bepaalde kritische momenten is educatie noodzakelijk:
bij start van insuline of een GLP-1-agonist (incretinemimeticum),
bij overgang van 1 naar 2 injecties insuline,
bij onvoldoende bereiken van de streefwaarden.